M69
Gwiazdozbiór Strzelec
Typ kulista, klasa V
Rektascensja 18h 31m 23,10s
Deklinacja -32° 20' 53,1"
Odległość 29,7 tys. ly (9,1 kpc)
Jasność obserwowana 7,6m
Rozmiar kątowy 9,8'
Messier 69 (M69, NGC 6637) – gromada kulista w gwiazdozbiorze Strzelca. Charles Messier dodał ją do swojego katalogu po obserwacjach z 31 sierpnia 1780, podczas których szukał obiektu odkrytego przez Lacaille'a w 1751-1752 roku (Lac I.11). Tej samej nocy zaobserwował również M70.
Messier szukał Lac I.11 już w 1764 roku. Uważał, że w roku 1780 udało mu się go odnaleźć, jednak najprawdopodobniej się mylił. Wskazuje się na to trzy dowody:
1.M69 ma niższą jasność obserwowaną niż inne obiekty Lacaille'a i prawdopodobnie nie mogła być zaobserwowana przy użyciu dostępnego mu teleskopu 0,5-calowego.
2.Pozycja wyznaczona przez Lacaille'a różni się od wyliczeń Messiera o około 1,2 stopnia.
3.Na pozycji wskazanej przez Lacaille'a znajduje się grupa trzech gwiazd o jasnościach 8,3, 7,8 i 8,7m, które obserwowane przez skromną aparaturę mogły wyglądać jak obiekt mgławicowy.
M69, podobnie jak M70, jest jedną z najmniejszych i najsłabszych gromad kulistych pośród obiektów Messiera. Na zdjęciach o długich czasach naświetlania jej średnica wynosi około 7,1'. Bardzo długie naświetlanie ukazuje nieco większe wymiary – 9,8' co odpowiada około 85 latom świetlnym. Jądro gromady jest ponad dwukrotnie mniejsze – 3'. M69 znajduje się blisko centrum galaktyki – w odległości 6,2 tys. lat świetlnych. Koncentracja gwiazd jest średnia (klasa V). Połowa masy gromady znajduje się w promieniu 7,2 roku świetlnego od jej centrum.
Typ widmowy M69 określa się jako G2 lub G3. Jest jedną z najbogatszych w metale gromad kulistych. Zawartość pierwiastków cięższych od helu jest jednak mniejsza niż w Słońcu. Wskazuje to, że gromada uformowała się dużo wcześniej.
Messier 69 znajduje się w odległości około 29,7 tys. lat świetlnych od Ziemi, podobnie jak M70 (29,4 tys. ly). Odległość między nimi szacuje się na około 1800 lat świetlnych.
M69 jest uboga w gwiazdy zmienne. Do tej pory odkryto ich 8. Dwie z nich sklasyfikowano jako mirydy o okresie pulsacji ok. 200 dni.
Przy sprzyjających warunkach M69 można obserwować przy użyciu lornetki 7x50 lub 10x50.
Źródło: Wikipedia
Rysunek: Autor
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz